Σάββας Καλεντερίδης: “Απόψε είμαστε όλοι Πόντιοι”

Ξηρανθήτω ημίν ο λάρυγξ, εάν επιλαθώμεθά σου ω Πάτριος Ποντία γη.(Λεωνίδας Ιασονίδης)

Να ξεραίνεται η γούλα μ’ αν ανασπάλλω την πατρίδα μ’, τον Πόντον.(Κώστας Π. Μαυρόπουλος)

 

Ομιλία Σάββα Καλεντερίδη, σε εκδήλωση στο Ντόρτμουντ Γερμανίας, για την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Απόσπασμα από την μηνιαία ομογενειακή εφημερίδα “ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ”.  

Σε εκδήλωση για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, που διοργάνωσαν από κοινού οι Σύλλογοι Ποντίων Ντίσελντορφ, Ντόρντμουντ, Βούπερταλ, Άχεν, Μπίλεφελντ, Χέρτεν, Κολωνίας, Κρέφελντ, Νόϊς, μίλησε ως κεντρικός ομιλητής ο Σάββας Καλεντερίδης.

Ο Σάββας στην αρχή της ομιλίας του αναφέρθηκε στο ιστορικό της Γενοκτονίας, η οποία σύμφωνα με τον ομιλητή, στην ουσία άρχισε από την ημέρα της Άλωσης της Τραπεζούντας (1461) και πήρε τη μορφή της μαζικής εθνικής εξολόθρευσης την περίοδο 1914-1923, κάτω από την καθοδήγηση του οθωμανικού κράτους, των Νεότουρκων και των Κεμαλιστών.

Ο κ. Καλεντερίδης ανέφερε ότι, σύμφωνα με την άποψή του, το πλάτεμα και το βάθεμα της συνείδησης της Γενοκτονίας στο σύνολο του ελληνικού λαού, -ανεξαρτήτως καταγωγής- και ο αγώνας για την υποστήριξη της αναγνώρισης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού πρώτα από τη διεθνή κοινότητα και στη συνέχεια από την ίδια την Τουρκία, δεν αποτελεί μια πράξη οπισθοδρόμησης και μισαλλοδοξίας, αλλά αποτελεί μια πράξη ανθρωπισμού, ειρήνης και σταθερότητας, γιατί δεν αφορά το παρελθόν, αλλά το παρόν και κυρίως το μέλλον. Αιτιολογώντας την άποψή του ανέφερε ότι η νοοτροπία, οι μηχανισμοί και οι πολιτικές της γειτονικής χώρας που πραγματοποίησαν τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας, διατηρούνται αλώβητοι και είναι οι ίδιοι που προκάλεσαν τα γεγονότα του 1942, 1955, 1964, 1974, που οδήγησαν στην εξαφάνιση της ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης και είναι οι ίδιοι μηχανισμοί που συνεχίζουν την κατοχή στην Κύπρο και ενορχηστρώνουν τις διεκδικήσεις και τις προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, τη Θράκη και το Πατριαρχείο. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί που δολοφόνησαν τον καθολικό ιερέα της Τραπεζούντας το 2006, τον Αρμένιο δημοσιογράφο Χραντ Ντινκ, τις αρχές του 2007 και τους τρεις χριστιανούς στη Μαλάτεια της Τουρκίας, ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ένας Γερμανός.

Ο Σάββας Καλεντερίδης υπογράμμισε ότι όλα αυτά γίνονται γιατί οι μηχανισμοί αυτοί και όσοι κάθε φορά τους υπηρετούν, επί τόσες δεκαετίες αισθάνονται ισχυροί και δικαιωμένοι, ακριβώς επειδή δεν ένοιωσαν την πίεση και την κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης και δεν καταδικάστηκαν. Γι αυτό αποτελεί τίτλο τιμής το να ασχολείται και να αγωνίζεται κανείς για την αναγνώριση της Γενοκτονίας.

Στο τέλος της ομιλίας του ο κύριος Καλεντερίδης κάλεσε όλους τους παρευρισκομένους, άσχετα με τον τόπο καταγωγής τους, να γίνουν αλληλέγγυοι με τους απογόνους των Ελλήνων του Πόντου που έπεσαν θύματα της Γενοκτονίας, λέγοντας: “Απόψε είμαστε όλοι Πόντιοι”.

(Σημείωση: Το ακροατήριο ήταν πολυσύνθετο και δεν αποτελούνταν μόνο από Πόντιους).